Motto:

„Jeśli nie powiesz NIE swojej MATCE, nie mówisz TAK na swoje dorosłe życie”.

Aleksander Lowen

ZŁOŚĆ nie ma dobrej opinii społecznej takich jak miłość czy radość.
Wielu ludziom trudno się do niej przyznać nie wspominając o przywitaniu jej w swoim ciele i myślach.
Mnóstwo dzieci uczonych jest przez rodziców tłumienia jej.
Być może także Ty słyszałaś/-eś w swoim dzieciństwie takie zdania jak:

• Złość piękności szkodzi.
• Dziewczynki nie powinny się złościć.
• Dziewczynki powinny być grzeczne i miłe.
• Jak się złościsz, to brzydko wyglądasz.
• Grzeczne dzieci nie złoszczą się.
• Jak będziesz się złościł, to mamusię będzie serce bolało.
• Jak się nie uspokoisz to dostaniesz lanie.

Dziecko uczy się więc zaciskać szczękę, aby nie wydostał się krzyk, zaciskać pięści, by nie wykonały uderzenia i nogi, by nie kopnęły. To, co może zrobić to w ciszy ogryzać paznokcie, niszczyć zabawki, bić młodsze rodzeństwo itp.
Jako dorosła/-ły idzie do dentysty, by na noc zakładać szynę, bo ciało nie wytrzymuje napięcia i zgrzyta zębami, by je rozładować. Nieświadomość natomiast reżyseruje sny przepełnione agresją.
Dziecko zaczyna od 3 roku życia prowadzić dialog wewnętrzny na temat siebie, świata i ludzi.
Od tego dialogu zależy budowanie jego własnej wartości, z którą pójdzie do przedszkola, szkoły, studia i w dorosłe życie. Na jego podstawie będzie wchodził w relacje intymne, regulował relacje w pracy i w rodzinie.
Bez zmiany tego dialogu nie nastąpią zmiany w dorosłym życiu.

ZŁOŚĆ jest emocją, która informuje, że KTOŚ przekracza Twoje GRANICE, może patrzy na Ciebie ale NIE WIDZI CIĘ , może słucha ale NIE SŁYSZY tego, co mówisz. Może ośmiesza Cię, poniża? Może okłamuje Cię? A może jest nawet agresywny słownie lub fizycznie?
Takie sytuacje powodują, że w ciele pojawia się naturalny i uzasadniony GNIEW.
Pierwszą i najważniejszą relacją dziecka jest relacja z matką, bo to ona zaczyna kształtować wzorzec przywiązania. To w jej oczach dziecko widzi siebie i dzięki energii, która płynie przez jej oczy z serca i dźwiękowi jej głosu- jako reakcja na jego zachowanie- buduje swoją tożsamość i przekonanie, że JEST- że ISTNIEJE.
Dziecko potrzebuje TEGO LUSTRA jak MLEKA, by ŻYĆ.
To właśnie Matce najtrudniej przeciwstawić się, bo to jej GNIEWU dziecko boi się najbardziej. Jej gniew jest przerażający, blokujący oddech, zamrażający ciało.
Dziecko może bać się także GNIEWU Ojca, którego agresywne zachowanie, bicie, krzyk tak samo wpływają na jego ciało.
Jeśli ciało dziecka doświadczyło tysiąca takich sytuacji, w których się bało krzyczeć, kopać uderzać, gryźć, niesie zablokowany naturalny impuls w swoich dorosłym ciele.
Ten impuls CZEKA na MOŻLIWOŚĆ DOKOŃCZENIA RUCHU.

Być może przyszedł CZAS, byś dowiedziała/-ł się, gdzie jakie IMPULSY niesie Twoje ciało, jak potrzebuje dokończyć zatrzymany ruch, byś nauczyła się chronić swoje granice.
Żeby chronić swoje GRANICE, trzeba je najpierw MIEĆ.

Jeśli chcesz się stać DOJRZAŁĄ KOBIETĄ warto byś zdjęła „kokardki swojej WEWNĘTRZNEJ GRZECZNEJ DZIEWCZYNKI” i poczuła swoją DOROSŁĄ GRANICĘ WOBEC MATKI I OJCA, symboli Twojej HISTORII DZIECIŃSTWA i SWOICH MECHANIZMÓW OBRONNYCH MAŁEJ DZIEWCZYNKI.

Jeśli chcesz się stać DOJRZAŁYM MĘŻCZYZNĄ ,masz podjąć decyzję, by ”ZDJĄĆ KRÓTKIE SPODENKI TWOJEGO WEWNĘTRZNEGO GRZECZNEGO CHŁOPCA” i zbudować GRANICE swojej męskości z szacunkiem do siebie i innych.

Jeśli GRZECZNA DZIEWCZYNKA I GRZECZNY CHŁOPIEC dorastają i stają się dojrzali, przestają się bać męża/ żony, szefa/szefowej, mężczyzn/kobiet w swoim dorosłym życiu. Mają odwagę mówić TAK lub NIE, nazywać swoje potrzeby, sięgać po ich realizację. Zaczynają czuć się ważni dla siebie, wartościowi. Zaczynają troszczyć się o swoje ciało, wypoczynek, przyjemności, relacje i seksualność.

Mając podstawy w uważności na swoje ciało, jego postawę, oddech, kontakt wzrokowy, mimikę, gesty, mimowolne ruchy, staniesz się bardziej uważna/-y na to, co dzieje się w Twoim ciele. Stąd będziesz uczyła/-ł się czerpać informacje o tym, co dzieje się w Twojej WEWNĘTRZNEJ DYNAMICE fizycznej, psychicznej i emocjonalnej.

Zapraszam na ten warsztat każdego, kto był już na warsztatach pracy z ciałem a także tych, którzy będą doświadczali siebie i swojego ciała pierwszy raz.
Terapeutyczna praca z ciałem stworzy bezpieczną przestrzeń do odnajdywania swoich granic i złości zamkniętej w sieci wspomnień swojego dzieciństwa, kiedy były naruszane przez Mamę, Tatę, Rodzeństwo, Dziadków, Nauczycieli itd.

Zaproszę Cię do ćwiczeń, dyskusji, burzy mózgów, relaksacji, informacji zwrotnych, czucia swojego ciała TU i TERAZ , nazywania swoich przekonań pośredniczących i kluczowych,
będących podstawą Twoich myśli, emocji i zachowań.
Jeśli masz wątpliwości, czy masz problem ze złością, bo jesteś „ bardzo spokojnym człowiekiem”, to być może udało Ci tak głęboko zakopać swoją życiodajną złość, że nie masz z nią od dzieciństwa kontaktu.
Lowen powiedział: Każdy ma powód do gryzienia, uderzania i kopania…. TY też.
Będziemy więc w różnych ćwiczeniach „ SZUKAĆ TWOICH POWODÓW”.

DLACZEGO WARTO UCZESTNICZYĆ:

Złość jest dla wielu ludzi WROGIEM. Dla Ciebie może stać się PRZYJACIELEM, bo jest źródłem energii życiowej potrzebnej w odczuwaniu odwagi w obronie swoich granic, mówieniu NIE, byciu asertywnym człowiekiem. Napełnianie głowy strategiami asertywności jest mało skuteczne, jeśli stopy i nogi nie są ugruntowane, oddech płynie tylko do szczytów płuc i nie ma się kontaktu z tą dobrą energią złości, odżywiającą każdą komórkę ciała siłą i odwagą.
Kontakt z własną złością jest niezbędny, aby odbudować swoją wartość , poczucie szacunku i godności, które zagubiły się w dalekiej przeszłości.
Dowiesz się, jakimi emocjonalnymi częściami wchodzisz nieświadomie w relacje, trudne sytuacje życiowe, bo poczujesz je w ćwiczeniach.
Będziesz zaskoczony, że TWOJA ZŁOŚĆ NIE CHODZI SAMOTNIE. EMOCJE LUBIĄ CHODZIĆ W PARACH LUB CAŁYMI STADAMI.
Odkryjesz więc SWOJE EMOCJE I MIĘŚNIE WZAJEMNEJ ADORACJI.

CEL WARSZTATU:

Uświadomienie sobie zablokowanych impulsów krzyku w gardle, uderzania w rękach i kopania w nogach.
Poznanie zasad pracy z ciałem według analizy bioenergetycznej Aleksandra Lowena, pogłębienie kontaktu z ciałem, ugruntowanie, uświadomienie sobie blokad i napięć w ciele, które ukrywają wypartą złość.
Poczucie złości i wyrażanie jej w bezpiecznej przestrzeni terapeutycznej.
Poznanie zasad asertywności: Mówienie TAK, NIE, BYĆ MOŻE, NIE TERAZ, NIE CHCĘ, CHCĘ,
ANI SIĘ WAŻ, a także zasady asertywnego rezygnowania z asertywności.
Uświadomienie sobie swojego DIALOGU WEWNĘTRZNEGO na podstawie Analizy Transakcyjnej i sposobów jego zmiany na zdrowy i budujący płaszczyznę DOROSŁĄ a wraz a nią sprawczość i odpowiedzialność.

KORZYŚĆ:

Uświadomienie sobie nieświadomych impulsów w 5 kończynach ciała, nazwanie nienazwanych emocji.
Pozbycie się napięć i blokad w ciele, ukrywających złość; nauczenie się zdrowego sposobu jej wyrażania z DOROSŁEGO, by chronić swoje granice w relacjach interpersonalnych.
Uświadomienie sobie chronicznych napięć w gardle, barkach, rękach, miednicy, nogach; nawyków posturalnych, oddechowych, emocjonalnych, psychicznych i behawioralnych i ich wpływu na jakość życia w życiu dorosłym.
Uświadamiając sobie swój DIALOG WEWNĘTRZNY będziesz mógł zacząć go zmieniać na DIALOG budujący Twoją wewnętrzną wartość, uwewnętrzniając CZĘŚĆ DOBREJ MATKI, nawet jeśli jej nie miałaś/-ś.

SŁOWA KLUCZE:

irytacja, złość, gniew, ciało i umysł, granice, postawa, ugruntowanie, napięcia, Zbroja, oddech, przepływ energii, świadomość i nieświadomość, stopy, serce, gardło, głos, asertywność, Wewnętrzna dobra Matka, Wewnętrzny dobry Ojciec, Dorosły, Dziecko Wewnętrzne

Zaproszę Cię do refleksji, dyskusji i ćwiczeń w poniższych tematach:

• W jakich sytuacjach pojawia się złość?
• Jak czujesz ją w ciele?
• Jak wyrażałaś/-ś złość w dzieciństwie?
• Jak wyrażasz złość obecnie?
• Ćwiczenia gruntujące, oddechowe, rozgrzewające, ekspresyjne w krzyku, kopaniu i uderzaniu
• Skanowanie ciała
• Wizualizacja i afirmacja
• Rysunek ciała

Zabierz ze sobą:

otwartość, ciekawość, chęć pracy nad sobą, swoje ciało i umysł, matę i kocyk, ręcznik, luźne ubranie, skarpety, kapcie na zmianę ( ćwiczenia robimy na bosaka), gumkę do długich włosów, wodę niegazowaną, GOTOWOŚĆ i ODWAGĘ na zmiany myślenia i czucia.

REFLEKSJA UCZESTNIKA PO WARSZTACIE:

Staram się WCIELAĆ w życie warsztatowe doświadczenia. Zawsze zaskakuje mnie moment, gdy przypomnę sobie, że nie oddycham 🙂 Myślę, że tą drogą będę kroczył dalej, na pewno na swój prywatny użytek, chociaż sądzę, że nie tylko.

Moje doświadczenia z warsztatu : zapamiętałem „przeciąganie liny”, bo wtedy po raz pierwszy doświadczyłem na własnej skórze, co znaczy ruch dla emocji, że można się do nich dostać również od strony ciała. Podczas uderzania rakietą tenisową uświadomiłem sobie, że dziecięca złość jest potężna, nie ucywilizowana, mordercza, ale nie zabija. Odkryłem to, co od dawna wiedziałem, ale jedynie czysto rozumowo, że nasze ciało ma swoją własną opowieść, czy nam się to podoba czy nie, często zupełnie niezależną od narracji naszego umysłu. Zobaczyłem jak urzekająco piękne mogą być spontaniczne, naturalnie wyrażane emocje i człowiek zdolny je zaakceptować. Twoja fascynacja Basiu ciałem jako bazą dla naszej psychiki była przez cały warsztat mocno widoczna w licznych przejawach Twoich profesjonalnych umiejętności, zarażała entuzjazmem. Jako praktykujący terapeuta zyskałem, już teraz bardzo namacalnie, nową perspektywę rozumienia człowieka, wydaje się, że perspektywę niezwykle cenną, bo ułatwiającą integrację różnych nurtów myślenia.

Tomek

OGÓLNE PRZECIWWSKAZANIA DO UCZESTNICZENIA W WARSZTACIE:

Z medycznego punktu widzenia:

• Choroba zakaźna np.: covid 19, żółtaczka, gruźlica, żółtaczka, grypa, rotawirus
• przebyte w ostatnim roku operacje
• niedawny wypadek
• ciąża
• połóg
• przewlekłe choroby np. serca
• gorączka
• wysokie ciśnienie
• jaskra
• spożycie substancji zmieniających świadomość: alkoholu, narkotyków oraz innych substancji psychoaktywnych

Z psychologicznego punktu widzenia:

• w trakcie leczenia psychiatrycznego lekami psychotropowymi (w zaburzeniach należących do spektrum schizofrenii i innych zaburzeń psychotycznych)
• większe zaburzenie depresyjne
• żałoba

Jeśli masz wątpliwości co do swojego udziału w tym warsztacie, skonsultuj się proszę ze swoim lekarzem prowadzącym lub psychoterapeutą i skontaktuj się z nami, by podjąć dla siebie jak najlepszą decyzję.

Ćwiczenia fizyczne realizowane w ramach programu są ogólnorozwojowe.

Każda osoba zgłaszająca się na warsztat powinna być świadoma swojego stanu psychofizycznego i za niego odpowiadać robiąc ćwiczenia.